Είσαι μπροστά κι αδιαφορείς, αποστασιοποιημένος του χαμού των υπολοίπων πίσω σου… ή μήπως όχι;
Κάθε σου κίνηση μετρημένη. Προσπαθείς να κάνεις τα πάντα ορθά. Προπονήσεις και μελέτες γραμμών, φρεναρισμάτων, κατεβασμάτων. Αποβάλλεις, ή τουλάχιστον το επιχειρείς, οιαδήποτε αρνητική σκέψη. Χτίζεις τον πύργο σου στροφή τη στροφή. Είσαι αποφασισμένος να νικήσεις κάθε δράκο που θα σκεφτεί να σε πολιορκήσει.
Στο εσωτερικό του μυαλού σου σχηματίζεται μία και μόνο σκέψη, η ίδια που σε ωθούσε να πιέσεις κ στις προπονήσεις: η ΝΙΚΗ.
Μια λέξη μαγική, γεμάτη αγαλλίαση. Στο ταξίδι προς αυτήν έχτισες κι επένδυσες όλους σου τους κόπους. Και τώρα πια με το τέλος να πλησιάζει, κυριαρχεί παντού μέσα σου, σε κάθε σου κύτταρο. Και να θέλεις να αφεθείς ή να αφαιρεθείς, δεν μπορείς πια. Το σύμπαν συνωμότησε και κατοχύρωσε τη νίκη αυτή σε σένα!
Περηφάνια ή απλή ανακούφιση έπεται της καρώ σημαίας; Εσύ αποφασίζεις. Νικητές εκεί έξω πολεμήστε, η νίκη είναι κοντά!
αφιερωμένο στους δικούς μου νικητές Κωνσταντίνο κι Ευφροσύνη
ΥΓ. Το ανωτέρω ντριφτάρισμα του μυαλού μου προεκλύθει από τη θύμηση του αγαπητού μου φίλου Μιχάλη (istrios). Άντε να έρθει η ρημαδοκάρτα να ησυχάσεις.
Greek Virtual Racing team 
Περηφάνια ή απλή ανακούφιση….συναισθήματα που τα έχω βιώσει αρκετές φορές…Σήμερα ένιωσα περηφάνια που άτομα από την κοινότητα μας έχουν ήθος και είδος γραφής…Σήμερα ένιωσα περηφάνια που αποτέλεσα μ αυτό τον τρόπο πηγής έπνευσης….Επί προσωπικού ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Να φανταστείτε πόσο με επηρέασε ο τρόπος γραφής του Νάσου, που αρχικά σκέφτηκα να βάλω ως κεντρική εικόνα στο άρθρο μια φωτογραφια από το άγαλμα της φτερωτής Νίκης της Σαμοθράκης. Ίσως επειδή διαβάζοντάς το μου ήρθαν συνειρμικά στο μυαλό οι αξίες που δίδασκαν και μεταλαμπάδευαν οι αρχαίοι Έλληνες (η φτερωτή νίκη εμφανίζεται κατά κόρον να συνοδεύει τους νικητές, σε ζωγραφιές των αρχαίων προγόνων μας). Τελικά αποφάσισα να μη το βαρύνω, αφού δεν ήμουν και σίγουρος κατά πόσο θα έκαναν οι αναγνώστες τους ίδιους συνειρμούς με μένα.