OLFSL Reverse Rumble – Αγώνας 12ος (FZR@AS7R)

Αποτελέσματα της GVRteam

Pool-1: Sosna: 6ος, Uhu: 13ος,
Pool-2: Makinen: 2ος, Vrachos:4ος, Jonas: DSC

Πλήρη αποτελέσματα και ατομικές βαθμολογίες

Ο κόσμος περνάει δίπλα σου με 230 km/h και ξαφνικά το μουγκρητό πίσω σου μετατρέπεται σε ριπή καθώς ο κόφτης σε ξυπνάει πυροβολώντας. Τραντάζεσαι ολόκληρος καθώς καρφώνεις την 6η flat-shifting στο σειριακό κιβώτιο . 240 km/h… 250 km/h… 260… 261… 262 … Προσοχή, φρέναααα!!! Το τοπίο θολώνει και το μυαλό ξυπνάει απότομα καθώς οι ζώνες πιέζουν το στήθος κόβοντας την ανάσα στην ανελέητη επιβράδυνση. Τα γιγάντια δισκόφρενα αυτού του θηρίου δεν αστειεύονται. Πρέπει να συγκεντρωθείς. Κράτα τις γραμμές σου! Πού είναι οι γραμμές; Δε θυμάσαι την επόμενη στροφή καθώς ορμάς με τον 6κύλινδρο boxer να σπρώχνει μουγκρίζοντας λυσσασμένος. Το μυαλό δυσκολεύεται να ακολουθήσει τα δρώμενα. Νιώθεις θεατής σε ένα παράλογο τρενάκι τρόμου… 500 άλογα… Ο ιδρώτας στα μάτια δυσκολεύει, η όραση και η κρίση θολώνουν μαζί με το τοπίο γύρω σου. Πρέπει να συγκεντρωθείς… Το ξέρεις, προσπαθείς, και η επόμενη αριστερή διαρκείας χάνεται στο χάος καθώς η πίστα βουτάει και το τιμόνι ελαφρώνει μαρτυρώντας υποστροφή την πιο ακατάλληλη στιγμή. Θεέ μου πού είμαστε; Τι γίνεται εδώ; Δεν προλαβαίνεις να το σκεφτείς πολύ καθώς πλέον το πίσω μέρος έχει αρχίσει να παίρνει πρωτοβουλίες. Η ανάσα κόβεται καθώς πανικόβλητα σώζεις το τετακέ με ελαφρύ ανάποδο τιμόνι. Ο κινητήρας πίσω, θυμάσαι. Θέλει απαλούς χειρισμούς, παλικαριές και παντιλίκια δε χωράνε εδώ. Προσοχή στα κερμπ, εδώ γλιστράει, μπούκα στην επόμενη, προσοχή στο φρενάρισμα για να μην μπλοκάρεις τον εσωτερικό στη μεθεπόμενη στροφή… Κι όλα αυτά επί μιάμιση ώρα σε έναν απίστευτο αγώνα αντοχής από κάθε άποψη. Το OLFSL τελειώνει πανηγυρικά, σαδιστικά σχεδόν, αφήνοντας την πιο δύσκολη πρόκληση για το μεγάλο φινάλε.

Καλώς ήλθατε στην Aston North reverse. 5,2 χιλιόμετρα μαρτυρίου πολλαπλασιασμένα επί 45 γύρους. Και ο καλύτερος ας κερδίσει.

Το απόλυτο GTR του Live for Speed ντύνεται στα ελληνικά χρώματα της GVRteam. Άγρια ομορφιά είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό. Ο skinner μας JRIXM8 το κανε πάλι το θαύμα του σκέφτεσαι. Και πώς να μην σε συγκινεί άλλωστε. Εξακύλινδρος 3,6 λίτρων σε διάταξη boxer τοποθετημένος στο πίσω μέρος. 490 ίπποι στις 8.100 στροφές, που περνάνε στο δρόμο από τους πίσω τροχούς μέσω ενός σειριακού 6τάχυτου κιβωτίου και όλα αυτά σε 1.100 κιλά βάρος. Οι προδιαγραφές στα χαρτιά ήδη τρομάζουν. Και αποδεικνύεται πως καλά κάνουν. Το πιο γρήγορο GTR είναι επίσης και το δυσκολότερο να οδηγηθεί αξιοπρεπώς, τιμωρώντας στα αργά κομμάτια τους αδαείς με τετακέ στην καλύτερη περίπτωση. Ο kaynd ο μηχανικός μας φυσικά το ήξερε αυτό, και έλαβε τα μέτρα του για τον αγώνα διάρκειας 45 γύρων που θα περιλάμβανε για πρώτη και μοναδική φορά στο φετινό πρωτάθλημα και ένα αναγκαστικό ανεφοδιασμό! Ξεπέρασε τον εαυτό του κάνοντας το αυτοκίνητο όσο γινόταν πιο ευκολοοδήγητο, και συγχρόνως έφτιαξε 2 διαφορετικά σετ προκειμένου να καλύψει κάθε πιθανή απαίτηση των οδηγών μας. Σίγουρα του αξίζουν συγχαρητήρια.

Kaynd: “Η σφιχτή χάραξη της πίστας σε συνδυασμό με γρήγορες και απαιτητικές στροφές απαιτεί χρήση αρκετά υψηλού downforce κάτι που γενικά κάνει το FZR αρκετά ευχάριστο και ευκολοδήγητο στις υψηλές ταχύτητες.

Κύρια μέριμνα ήταν να προστατεύσω τα μπροστινά λάστιχα καθώς μπορούσαν να μπλοκάρουν εύκολα στο φρενάρισμα, είτε λόγω ανωμαλιών είτε επειδή η χάραξη της πίστας σε αναγκάζει να φρενάρεις σε καμπή. Αυτό διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την κατανομή της σκληρότητας μεταξύ μπροστινής και πίσω ανάρτησης κάτι που σου αφαιρεί το “μαξιλαράκι” στην ελεύθερη επιλογή της βασικής υποστροφής που συνηθίζεται να μπαίνει στα πισωκίνητα για να κρατούν την ουρά πίσω τους στις εξόδους των στροφών.

Έκπληξη γι’ αυτό τον αγώνα αποτέλεσε το ότι θα ήταν απαραίτητο ένα pit stop καθώς η διάρκεια του ήταν μεγαλύτερη από την αυτονομία του δοχείου καυσίμων. Αυτό επέτρεψε σε όσους ένιωθαν σίγουροι για τη σταθερότητα τους να χρησιμοποιήσουν τη μαλακότερη γόμα ελαστικών (R2) αλλά δημιουργήθηκε και ένα αντίστοιχα γρήγορο σετ με R3 που θα επέτρεπε στον οδηγό να επιζήσει στον αγώνα και μετά από λίγα λάθη παραπάνω.»

Καθώς ο Kaynd μας δίνει την καθιερωμένη συνέντευξή του, το σήμα του πεντάλεπτου πριν την εκκίνηση συνοδεύεται από εκκωφαντικό θόρυβο καθώς οι αγωνιστικές εξατμίσεις ζεσταίνονται και τα αυτοκίνητα ετοιμάζονται για τον αγώνα. Τα νεύρα τεντωμένα, η ατμόσφαιρα πολεμική. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω. Εδώ κρίνονται όλα. 11 αγώνες και όλα τελειώνουν εδώ, στην Aston North Rev. Τα FZR καθώς παρατάσσονται για εκκίνηση κάνουν το έδαφος να πάλλεται. Κάνεις ένα βήμα πίσω ασυναίσθητα.

Όλοι παρατεταγμένοι στο grid, δευτερόλεπτα πριν τα πράσινα φανάρια και οι σφυγμοί χτυπάνε κόκκινα. Τα χέρια τρέμουν πάνω στο αγωνιστικό τιμόνι του FZR. Ένα, δύο κόκκινα φανάρια… και… GOOOO!!! Ο κόφτης δουλεύει υπερωρίες καθώς τα σχεδόν 500 άλογα αφήνονται ελεύθερα στη μετάδοση. Τα διαφορικά παλεύουν να κρατήσουν τα αυτοκίνητα υπό έλεγχο καθώς καπνοί εκλύονται από τα πίσω ελαστικά που αφήνουν το πέλμα τους στην άσφαλτο. 17 βολίδες ξεχύνονται για την πρώτη στροφή με ασύλληπτο ρυθμό. Κανείς δεν κάνει πίσω. Τι θα συμβεί;

—————————————
Pool 1
—————————————

Εκκίνηση από τη 12η θέση για τον Uhu, και από τη 13η για τον Sosna. Η εκκίνηση όμως του Sosna έμελλε να είναι για σεμινάριο. Κατά την προσφιλή του τακτική εκμεταλλεύεται το στρίμωγμα της πρώτης στροφής και βουτάει στα φρένα, και κερδίζει 3 θέσεις αμέσως, ενώ την ίδια στιγμή ο Uhu κάνει ένα μεγαλειώδες ανάποδο τιμόνι σώζοντας μια σίγουρη έξοδο που παραλίγο να προκαλέσει η επαφή με τον [ZION]pit3k. Μερικές στροφές μετά ο Sosna βάζει τα γυαλιά και στον πρωτοκλασάτο Εσθονό οδηγό του OLFSL, τον SK|Ruditurbo, δείχνοντας από νωρίς τις προθέσεις του. Η συντήρηση των ελαστικών έχει πάει περίπατο και όλοι οι οδηγοί οδηγούν πιέζοντας ανελέητα. Μέσα στον πανικό ο δεύτερος γύρος βρίσκει τον Sosna 9ο, και τον Uhu 13ο.

Ο Ruditurbo όμως δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Επανέρχεται κολλώντας στο διαχύτη του Sosna, που δε θα παραδοθεί δίνοντας για αρκετούς γύρους μια μάχη επικών διαστάσεων και κρατώντας τους θεατές στις μύτες των ποδιών τους! Ο Ruditurbo τελικά υποχωρεί, αφού οι λάθος πιέσεις στα ελαστικά του τον ρίχνουν όλο και πιο πίσω με το πέλμα να έχει υπερθερμανθεί. Στον 10ο γύρο και μετά από σθεναρή αντίσταση, υποκύπτει και στο FZR του Uhu ο οποίος δε θα μείνει μπροστά για πολύ, αφού ένα λάθος στα φρένα τον φέρνει εκτός πίστας. Ο [ZION]pit3k που παρακολουθεί τη μάχη από κοντά δεν προλαβαίνει να αντιδράσει, πέφτοντας πάνω στον οδηγό της GVRteam. Δύσκολα τα πράγματα για τον Uhu που συνεχίζει με μικρές ζημιές και από τη 15η θέση πια. Οι γύροι περνούν, και η κούραση αρχίζει να γίνεται αισθητή, όταν στο 19ο γύρο ο Uhu χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του στη δυσκολότερη ίσως chicane όλου του πρωταθλήματος. Το χτύπημα στις μπαριέρες θα τον αφήσει με πληγωμένη την εμπρός δεξιά ανάρτησή του.

23ος γύρος και πλέον έχει ανοίξει ο χορός των pit stop για τα καλά και σ’αυτό το γύρο επιλέγει και ο Sosna να ανεφοδιαστεί. Και οι 2 οδηγοί μας φοράνε το σετ με τα μαλακά R2 λάστιχα, που όμως δείχνουν να αντέχουν μια χαρά παρά την παράλογη πίεση. Ένα γύρο μετά ο Uhu θα μπει με τη σειρά του να επισκευάσει το χτυπημένο του FZR. Με φρέσκα ελαστικά πλέον, ο Sosna βάζει πια το πόδι κάτω, και προσπερνώντας τους πάντες μέσα από τα πιτ, καταλήγει 5ος. Η συνεχής επίθεση του Sosna όμως δε σταματά εκεί. Πλέον οδηγεί σαν σε συνεχόμενο time attack. Φτάνει και τον 4ο Falcon της SpeedCore και τον κυνηγά, χωρίς όμως αποτέλεσμα αφού υποπίπτει στο λάθος με τη σειρά του στην ανηφορική σικέιν, χάνοντας μια θέση και από τον SpeedCore.Rocabiliz. Εν τέλει τερματίζει στην 6η θέση, με τον Uhu να βλέπει κι αυτός καρώ σημαία από τη 15η! Τα πανηγύρια αρχίζουν αμέσως στην ομάδα! Καθόλου άσχημο αποτέλεσμα, και λαμβάνοντας υπόψιν τους βαθμούς που εξασφάλισαν οι 2 οδηγοί μας στο pool 1, τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.

Όπως πάντα εντυπωσιακά σταθερός ο Sosna, οδήγησε σχεδόν αλάνθαστα επί 45 γύρους εντελώς ανεπηρέαστος από κούραση, θυμίζοντας περισσότερο μηχανή, παρά άνθρωπο! Αποδεικνύεται έτσι σπεσιαλίστας των αγώνων αντοχής, και μακάρι να υπάρξει και συνέχεια.

Sosna: «Καλά ήταν, πολύ καλά! Προσωπικά δεν είμαι και τόσο ευχαριστημένος αφού θα μπορούσα στο τέλος να ηρεμήσω και να μην ρισκάρω αλλά έκανα το λάθος και έπεσα μια θέση! Τέλος πάντων, καλό αποτέλεσμα, ψηλά οι παλμοί. Αρχικά πετάχτηκα πολύυυυ προσεκτικά και κοίταξα ν’ ακολουθήσω τη στρατηγική μου, μόνο που είχα αρκετά λάθη! Ομαλοποίησα την οδήγησή μου και κατάφερα να κερδίσω αρκετές θέσεις με σταθερό ρυθμό και λίγα γλιστρήματα. Τα λάστιχα άντεξαν και μετά το pit stop ένιωθα καλά. Μόνο προς το τέλος που ελάφρωσε είχα πρόβλημα με το τιμόνι αλλά τελικά έχασα μόνο μία θέση! Δύσκολη χρονιά με πολλά συναισθήματα!»

Δεν μπορεί να παραγνωριστεί η προσφορά του Uhu αφού ώντας μόνιμος στο pool 1, πρόσφερε αθόρυβα και αποτελεσματικά πάρα πολλούς βαθμούς στην ομάδα. Το ίδιο έκανε και στον τελευταίο αγώνα, αφού δυσκολεύτηκε, αντιμετώπισε προβλήματα και δεν απέφυγε τα λάθη, αλλά εν τέλει είδε την καρώ σημαία για μια ακόμα φορά.

Uhu: «Όλη η ευχαρίστηση που πήρα ήταν στους 15 πρώτους γύρους που είχα μάχες. Ειδικά τη μονομαχία με τον Rudi την καταχάρηκα αν και κατέληξε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για μένα. Από κει και πέρα έκανα οικονομία σε λάστιχα μιας και φορούσα R2 αλλά μάλλον παραέκανα, κάτι που το κατάλαβα όταν είδα το Sosna να είναι ένα ολόκληρο πιτ μπροστά μου. Κλασσικά έμεινα ανικανοποίητος από το τελικό αποτέλεσμα. Αλλά ίσως είναι η μοίρα μου να μένω έτσι ώστε να εχω να παλεύω συνεχώς για κάτι παραπάνω. «

—————————————
Pool 2
—————————————

Το pool 2 έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ο πιο επεισοδιακός αγώνας για τη GVRteam ίσως και ολόκληρου του πρωταθλήματος. Με τους Jonas, Vracho και Makinen να εκκινούν από τις θέσεις 3, 6 και 7 αντίστοιχα η ένταση έκανε τους παλμούς των οδηγών να χτυπάνε ταβάνι. Με το σβήσιμο των φώτων, τίποτα δεν μπορούσε να μαρτυρήσει το άγχος των οδηγών. Οι πρώτοι γύροι περνάνε ασυνήθιστα ήρεμα, με το ομαλό ζέσταμα των ελαστικών να είναι σε πρώτη προτεραιότητα. Το άγχος δεν αφήνει κανέναν να τολμήσει κάτι, και τίποτα δεν προμηνύει αυτό που ξεσπά στον 3ο γύρο. Ο Jonas αρχίζει να πιέζει ασφυκτικά για τη 2η θέση, με τον SpeedCore.MADMAX ακριβώς δίπλα στην πόρτα του. Καθώς οι 2 οδηγοί στρίβουν από στροφή σε στροφή ο ένας δίπλα στον άλλο, ο Makinen έχει κολλήσει πίσω τους πιεζόμενος κι αυτός με τη σειρά του από τον IvRT~Codename. Τα λόγια δεν αρκούν για να περιγράψουν αυτό που θα ακολουθήσει τους επόμενους γύρους, με 4 οδηγούς να πηγαίνουν φτερό με φτερό και το πρόσθετο άγχος των team mates της GVRteam προκειμένου να αποφευχθεί το ομαδικό χαρακίρι σε μια ενδεχόμενη επαφή. Σε κάποια φάση η μάχη χωρίζεται σε 2 ζευγάρια και ο Jonas αναλαμβάνει τον MADMAX ενώ ο Makinen κρατάει τον IvRT~Codename πίσω του στην πιο δύσκολη μάχη που είχε ποτέ όπως θα δηλώσει αργότερα. Στον 8ο γύρο η αδρεναλίνη εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη καθώς σε οριακό φρενάρισμα ο Jonas παίρνει πανάξια τη δεύτερη θέση από τον πορτογάλο της SpeedCore. Την ίδια στιγμή ο Vrachos χάνει συνεχώς θέσεις, καθώς έχει πάρει τη σοφή απόφαση να κρατήσει ρυθμό συντήρησης. Ώσπου στον 9ο γύρο γίνεται κάτι απίστευτο: ο MADMAX προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί το πάτημα εκτός πίστας του Jonas στην ανηφορική σικέιν που τον φέρνει εκτός πίστας ανεξέλεγκτα, βγαίνει κι ο ίδιος εκτός, και δίνοντας την ευκαιρία στο Makinen που πλέον είχε κολλήσει πίσω τους να τους περάσει και τους 2 μαζί στην επόμενη ευθεία! Η 2η θέση ανήκει πλέον στο Makinen, που φαίνεται να το διασκεδάζει αρκετά, καθώς έχοντας καθαρό δρόμο μπροστά του πλέον, βυθίζει το γκάζι στο πάτωμα και αρχίζει να ανοίγει τη διαφορά με τους διώκτες του!

Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά για τη GVRteam που αποδεικνύεται πρωταγωνίστρια του αγώνα. Ίσως υπερβολικά καλά… Στον 10 γύρο ο Jonas δέχεται χτύπημα από τον IvRT~Codename που του καταστρέφει το εμπρός δεξί αμορτισέρ και του κοστίζει θέσεις, ενώ σα να μην έφτανε αυτό, η ατυχία χτυπά άσχημα την ομάδα όταν 2 γύρους μετά ο Jonas χτυπά με τον Vracho και τα 2 αυτοκίνητα της ομάδας καταλήγουν στην αμμοπαγίδα! Η καταστροφή για την ομάδα ολοκληρώνεται στον επόμενο γύρο που ο Makinen φέρνει τετακέ και χάνει τη δεύτερη θέση, και πλέον με την αυτοσυγκέντρωσή του να χει πάει περίπατο ξαναφέρνει τετακέ σε άλλο σημείο χάνοντας πολλές ακόμα θέσεις. Από την 8η πλέον θέση, ο Makinen βάζει το κεφάλι κάτω και ξεκινά την αντεπίθεση. Οι γύροι περνάνε και η αυτοσυγκέντρωση είναι αδύνατο να κρατηθεί. Η πίστα γεμίζει με οδηγούς που δεν αποφεύγουν το λάθος εξαντλημένοι, και η κίτρινη σημαία εμφανίζεται συνεχώς. Στον 20ο γύρο ο Vrachos κάνει πρώτος pit stop για τη GVR, ενώ ο Jonas θα μείνει έξω μέχρι τον 24ο γύρο παλεύοντας με το κατεστραμένο του αμορτισέρ. Όταν όμως μπει, θα αλλάξει μόνο τα πίσω ελαστικά, επιλογή που αποδείχθηκε μοιραία στη συνέχεια. Ένα γύρο μετά μπαίνει κι ο Makinen, που επέλεξε να τρέξει με χαμηλό φορτίο καυσίμων ένα γύρο παραπάνω, κερδίζοντας χρόνο. Οι ελπίδες του Jonas για κάτι καλύτερο εξανεμίζονται στον 28ο γύρο, όταν σε ένα φρενάρισμα το εμπρός δεξί ελαστικό του κλατάρει, αφού είχε μείνει με τα «λινά» ήδη αρκετούς γύρους πριν. Το δεύτερο pit stop που θα κάνει θα τον ρίξει τελευταίο.

Όμως το θέαμα δεν έχει τελειώσει. Είμαστε στον 30ο γύρο και ο Makinen εξαντλημένος ξανακάνει λάθος, στην ανηφορική σικέιν αυτή τη φορά. Όμως ο IvRT~Codename δεν προλαβαίνει να τον αποφύγει πέφτοντας πάνω του και βγαίνοντας κι αυτός εκτός! Αποτέλεσμα, μόνο μία χαμένη θέση από τον MADMAX που περνάει ξυστά ανάμεσα στα 2 γυρισμένα κάθετα στην πίστα αυτοκίνητα. Στον 35ο γύρο όμως, ο Makinen θα πάρει το αίμα του πίσω, αφού θα ανέβει μια θέση από τετακέ του MADMAX. Λίγο αργότερα στον ίδιο γύρο ο Jonas θα αποσυνδεθεί με lag, εγκαταλείποντας οριστικά την προσπάθεια… 1 γύρο αργότερα ο Makinen εκμεταλλεύεται κι άλλη εγκατάλειψη, και ανεβαίνει μετά από τόσους γύρους και όλη αυτή τη μάχη για μια ακόμη φορά στη 2η θέση! Την ίδια ώρα ο Vrachos αθόρυβα και αποτελεσματικά, έχει ανέβει και έχει σταθεροποιηθεί στην 7η θέση, αλλά όχι για πολύ, αφού στους 9 γύρους που απομένουν όλοι οι οδηγοί εκτός από τον IvRT~Codename που τον χωρίζουν απ’τον Makinen θα κάνουν απρογραμμάτιστα pit stops με κλαταρισμένα ελαστικά! Ο αγώνας θρίλερ ολοκληρώνεται με μια ακόμη μάχη του IvRT~Codename που προσπαθεί να κερδίσει τη δεύτερη θέση από τον Makinen, πιέζοντας απίστευτα και κρατώντας τους πάντες στις μύτες μέχρι και το πέσιμο της καρώ σημαίας. Ο Vrachos περνάει τη γραμμή του τερματισμού 4ος, ενώ το πρώτο βάθρο του Makinen γιορτάζεται δεόντως. Εν τέλει η GVRteam άφησε τη σφραγίδα της σ’αυτό τον αγώνα, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Πολλά συγχαρητήρια λοιπόν και στους 3 οδηγούς της που πάλεψαν και τα κατάφεραν να δώσουν θέαμα υψηλού επιπέδου, στον πιο δραματικό αγώνα της χρονιάς. Τα καλύτερα έμελλε να τα ζήσουμε στο τέλος του OLFSL, ζώντας στιγμές ανείπωτης αγωνίας, χαράς, συγκίνησης…

Τον καλύτερο αγώνα της καριέρας του στην εξομοίωση οδήγησης έκανε ο Makinen περνώντας από χίλια κύματα για να κατακτήσει το πρώτο βάθρο του. Η μάχη του με τον IvRT~Codename άφησε ιστορία, ενώ κατάφερε να κάνει και τον ταχύτερο γύρο του αγώνα. Και του χρόνου λοιπόν!

Makinen: «Δεν περίμενα ποτέ πως θα ζήσω τέτοια συναισθήματα σε εξομοιωτή οδήγησης. Η ένταση, η αδρεναλίνη, η αγωνία, η προσπάθεια και εν τέλει η συγκίνηση στον τερματισμό δεν υπάρχει περίπτωση να απέχουν από αυτά ενός αληθινού αγώνα… Θέλω να ευχαριστήσω όλη την ομάδα που μας στήριξε σ’αυτό το πρωτάθλημα, καθώς και τους διοργανωτές του. Αν αυτό δεν είναι η πεμπτουσία του sim-racing, τότε δεν ξέρω τι είναι»

Προβληματίστηκε αρχικά με το FZR ο Vrachos, και είχε και το μερίδιό του στην ατυχία που χτύπησε πολλές φορές. Παρόλα αυτά, δικαιολόγησε με τον καλύτερο τρόπο την πρώτη θέση στη GVR όσον αφορά τη βαθμολογία οδηγών στο OLFSL. Πάντα στον τερματισμό τελικά, και σε αξιοπρεπείς θέσεις. Πολλά μπράβο, και μακάρι να μην επιμείνει στην παραίτησή του για το επόμενο πρωτάθλημα.

Ο Jonas ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον αγώνα, αλλά τον έριξαν πολύ οι ατυχίες και τα χτυπήματα των άλλων. Εν τέλει, παρά την αποσύνδεσή του, έφερε έστω κάποιους βαθμούς που αποδείχθηκαν ευεργετικοί στο πρωτάθλημα των εθνών.

Έτσι φτάσαμε στο τέλος ενός συναρπαστικού παγκόσμιου πρωταθλήματος. Στην πρώτη της χρονιά συμμετοχής, η GVRteam κατετάγη 5η ανάμεσα σε 42 εγγεγραμμένες ομάδες, αρκετές από τις οποίες είχαν εμπειρία χρόνων από αντίστοιχες διοργανώσεις. Πιο σημαντικά όμως, ανέβασε την Ελλάδα 3η ανάμεσα σε 14 χώρες στη βαθμολογία των εθνών, δικαιολογώντας απόλυτα το χαρακτηρισμό «εθνική Ελλάδος στο LFS». Ένα πρωτάθλημα γεμάτο τόσο έντονα συναισθήματα, που μόνο το sim-racing μπορεί να προσφέρει. Επόμενο ραντεβού, μετά τις διακοπές των χριστουγέννων πλέον με την έναρξη του OLFSL του 2008! Μέχρι τότε, εις το επανιδείν.